June (29) oppdaga lange fjellturar etter eit nachspiel: – Det var som ei oppvakning

Før sommaren i fjor var byfjellet i Bodø den lengste turen June Emilie Rishaug hadde gått nokon gong.

Det er ein tur på i underkant av 5 km.

Men så skjedde det noko som gjorde at June oppdaga fjella og naturen.

I år valte ho å bruke heile sommarferien sin til å gå i fjella.

Ho gjekk rett og slett 21 dagar i strekk.

Johanne Refseth, betre kjent som «Psykolog i sovepose», seier tid i naturen hjelper på den psykiske helsa. Men ikkje for alle.

Ei utfordring på eit nachspiel

– Så lenge beina held er planen at eg skal gå heilt fram til Sulis, seier Rishaug resolutt medan ho vandrar på sin 10. dag av Nordlandsruta.

Enno er ho ikkje halvvegs ein gong. Og hadde du spurt ho i fjor, hadde ho aldri trudd at ho skulle vore her.

Så kva skjedde eigentleg?

– Eg var på fest med ein kompis i fjor juli. Seint på kvelden kom eg over ein midnattstur som Nord-Salten turlag skulle gå kvelden etter.

Det var ein åtte timars kveldstur. Så lenge hadde 29-åringen aldri gått i livet før.

– Eg tenkte først at det kanskje ikkje var så lurt, men kompisen min gira meg opp. Før eg visste ordet av det hadde eg meldt meg på.

Dagen etter vakna ho opp til ein e-post om at ho var bekrefta til turen same kveld.

– Dei første fem minutta hadde eg fullstendig panikk. Så tenkte eg at dette skal eg berre gjere.

– Det skjedde noko med meg på den turen. Sjølv om eg var sveitt og sliten etter kvelden før, var det fantastisk. Det var nydeleg natur, midnattssol og flotte folk.

29-åringen høyrde bekken som sildra og fuglane som kvitra.

– Det var ein slags form for vekking.

Dagen etter meldte ho seg på ein ny tur. Det var ein dagstur på 3 mil. Turgåaren i Rishaug var vekka.

Ein naturleg oppvakning

Og det er kanskje ikkje så rart at June synest turgåinga var ei vekking.

Ifølge psykolog Johanne Refseth, betre kjent som «psykolog i sovepose», viser internasjonal forsking at stressnivåa i kroppen blir lågare når ein er ute i naturen.

– Ein får mellom anna lågare blodtrykk. I tillegg viser nokre studiar at ein tenkjer meir konstruktivt rundt problema våre, og opplever fleire positive følelsar.

Refseth hadde knapt sove i telt før ho bestemte seg for å prøve for nokre år sidan. No er det ein viktig del av hennar terapiform.

Men ein treng ikkje setje av 21 dagar for å få denne verknaden. Berre ti minutt i naturen, til dømes i ein park, bør vere nok.

– Når ein tenkjer på kor mange lidingar som er relatert til stress, er det veldig viktig å finne ting i livet som gjer at det generelle nivået kan roe seg ned, seier Refseth.

For June Rishaug handlar turlivet om å stå opp, gå strekninga ho skal gå, ete og sove for å restituere. Neste dag gjer ho det same.

– Eg er mykje meir i kontakt med meg sjølv enn det eg er til vanleg og livet kjennest mykje enklare enn når ein sit heime i sin eigen stue.

– Kva gjer det med den psykiske helsa di?

– Ein får ikkje tid til å fokusere på kva alle andre gjer, og korleis alle andre har det. Ein har nok med seg sjølv på fjellet.

Men psykolog Refset meiner det likevel er viktig å skilje mellom alminneleg tungsinn og alvorlege psykiske problem.

– Om du har ein diagnose, altså så alvorlege symptom at det går ut over kvardagen din, treng du ofte meir enn ein tur i skogen.

Ho antar at dei fleste vil ha god effekt av å vere i naturen. Likevel vil det vil vere individuelle forskjellar.

– Om du hatar naturen trur eg det er like greitt å finne seg noko anna.

DNT: – Viktig for folkehelsa

June er ikkje den einaste som har oppdaga at det gjer godt å gå i naturen.

Aldri før har DNT gått inn i august med fleire medlemmer.

– Det fortel at fleire oppdagar norsk natur og turglede og at vårt tilbod gjer det enkelt å kome seg ut, seier generalsekretær i Den Norske Turistforening (DNT), Dag Terje Klarp Solvang.

Oppdaterte medlemstal per 1. august ligg på 318.589.

På same tid i fjor hadde DNT 313.353 medlemmer. Då enda medlemsmassen på rett over 320.000 på slutten av året.

– At DNT blir større, er ikkje nødvendigvis viktig i seg sjølv, men at fleire kjem seg i aktivitet og ut i naturen, er fantastisk, både for den enkelte og for folkehelsa.