Sayed, kjennest det godt å ta imot millionar frå rikingar som eigentleg ikkje bryr seg om KrF?

Geir Pollestad meiner Øystein Stray Spetalens kuvending når det gjeld KrF, handlar om strategi, og ikkje overtyding. Foto: Stian Lysberg Solum / NTB

DEBATT: Er valkampen ein kamp med argument og politiske saker – eller eit spel for dei som har råd til å kjøpe seg inn?

Senterpartiet er djupt uroa over utviklinga. I denne valkampen er det ikkje berre folk som bankar på dører og står på stand som formar utfallet. Ein handfull menneske styrer retninga gjennom taktiske donasjonar av millionbeløp – meir enn tusenvis av frivillige kan klare med alt sitt engasjement.

Det liknar ikkje lenger på eit folkestyre, men på ein kombinasjon av strategispel og investeringsprosjekt.

I 2013 sa Øystein Stray Spetalen at småparti som KrF burde ut av Stortinget. Det var hans store mål. I år gir den same mannen store summar til KrF – fordi han meiner det er nøkkelen til å få Listhaug inn i statsministerstolen. Strategi, ikkje overtyding.

Fleire av dei som no opnar lommeboka for KrF, veit at om Listhaug vert statsminister, kan dei hente heim gevinsten mange gonger i form av redusert skatt. Ei klok investering for dei – men folkestyre er det ikkje.

Og problemet for KrF er dette: Desse rike støttespelarane vil aldri godta at statsbudsjettet vert brukt på landbruk, bistand, distrikt eller skattelette for vanlege folk. Dei vil ha sine milliardar i skattelette. KrF si tru på at Sylvi Listhaug skal satse på distrikt og landbruk, er naiv.

Senterpartiet – og eg – vil kraftig avgrense gåver til politiske parti. Både frå milliardærar og frå LO. For valet skal avgjerast av saker, argument og innsats – ikkje av kven som har mest pengar på bok. Det er sjølve grunnmuren i det norske demokratiet.

Eg utfordrar KrF sin fyrstekandidat i Rogaland: Er du komfortabel med å ta imot millionar frå folk som definitivt ikkje drøymer om eit KrF-samfunn?