Dette er USAs militærbasar i Midtausten

USA har blitt med i krigen mellom Iran og Israel. Dei har angripe fleire iranske mål.

No står amerikanske basar i fare for å bli angripne tilbake.

Måndag kveld angrep Iran ein amerikansk militærbase i Qatar.

Ifølge dei statlege iranske nyheitsbyråa Tasnim og Mehr har landet òg utført angrep mot amerikanske basar i Irak.

Her er ein oversikt over dei viktigaste basane:

Qatar

USA har si største base i Midtausten i Qatar. Al Udeid Air Base er viktig for å planleggje og støtte militære operasjonar.

Herfrå styrer USA mange av dei militære aktivitetane sine i Midtausten. Basen huser om lag 10.000 amerikanske soldatar.

Bahrain

I hovudstaden Manama ligg hovudkvarteret til USAs femte flåte.

Basen spelar ei nøkkelrolle for å overvake havområda og støtte operasjonar i Persiabukta, mellom anna mot Iran og Jemen.

Kuwait

Kuwait har fleire store amerikanske basar. Den største heiter Camp Arifjan, her ligg hovudkvarteret til US Army Central i regionen.

Andre viktige basar er Ali Al Salem Air Base, som ligg nær grensa til Irak.

I tillegg til Camp Buehring, som er ein viktig mellomstasjon for styrkar på veg til Irak og Syria.

Dei sameinte arabiske emirata

USA har fleire basar i Emirata. Ein av dei viktigaste er Al Dhafra Air Base nær Abu Dhabi.

Denne basen blir brukt til rekognosering og droneoperasjonar over Iran og Syria.

Rekognosering og droneoperasjonar viser til bruk av dronar for å overvake og samle informasjon om område, aktivitetar eller mål.

Irak

USA har to hovudbasar i Irak, Ain al-Asad-basen i Anbar-provinsen og ein base i Erbil i den kurdiske delen av landet.

Desse basane har tidlegare blitt angripne av grupper som får støtte frå Iran.

USA invaderte Irak i 2003, men trakk seg formelt ut i 2011. I 2014 kom dei tilbake for å kjempe mot IS. Sidan den gong har landet hatt om lag 2500 soldatar i Irak. Dei driv opplæring og rådgjeving av irakiske styrkar.

Saudi-Arabia

USA militærbasen Prince Sultan Air Base i Saudi-Arabia.

Basen blei tatt i bruk igjen i 2019, men blei òg brukt under Golfkrigen.

Forholdet mellom USA og Saudi-Arabia blei dårleg etter 11. september 2001, fordi fleire av kaprarane kom frå Saudi-Arabia.

Frå 2019 blei samarbeidet betre igjen, og amerikanske soldatar kom tilbake til landet.

Jordan

USA har òg fleire militære basar i Jordan, inkludert luftbasar og treningssenter for lokale styrkar.

Ein av dei er flybasen Muwaffaq al Salti Air Base, som ligg utanfor hovudstaden Amman.

Jordan blir brukt som ein trygg stad for operasjonar mot IS og andre grupper i Syria og Irak.

Kvifor har USA så mange basar i Midtausten?

Sebastian Langvad, hovudlærar ved Krigsskolen. Han meiner Iran ved dette åtaket, ser ut til å signalisere snarare enn å skade, ved at dei åtvara USA og Qatar før angrepet kom.

Han trur Iran vil vere varsame med å trigge ein kraftig amerikansk reaksjon.

– Mykje tyder på at dei heller ønskjer å signalisere styrke overfor eiga befolkning og regionale allierte, utan å påføre så store tap at USA vel å trappe opp.

Han forklarar at det er fleire årsaker til USA sitt store nærvær i Midtausten.

– Viss ein trekker fram dei største grunnane, er det openbert oljeressursane. Fleire av dei største petroleumsnasjonane ligg der.

Sjølv om USA får mykje av olja si frå Canada og Mexico, meiner han nærværet handlar meir om innflytelse.

– Det handlar ikkje berre om å sikre eigen tilgang, men om kontroll eller innflytelse i ein region som veldig mange andre, inkludert rivalar som Russland og Kina, bryr seg veldig om.

Han trekkjer òg fram den strategiske plasseringa Midtausten har for internasjonal skipsfart.

– Shippinglinjene går gjennom Suezkanalen og Hormuzsundet. Særleg Hormuzsundet er veldig knytt til olja.

Langvad viser til at regionen har vore arnested for truslar mot USA.

– Det er eit gjensidig påverkingsforhold, fordi desse truslane spring jo innimellom frå det at USA legg vinn på innflytelse i regionen. Det handlar primært om å verne amerikanske interesser, men òg om amerikanske borgarar som oljearbeidarar, diplomatar og andre næringsinteresser.

Han viser òg til den praktiske verdien av permanente basar.

– Å frakte personell og styrkar inn og ut berre idet det trengst, er veldig vanskeleg. Og ofte er du ikkje der i tide.