– Åååå, julamiddagen. Me drømte om å ha tånegl te jul

DRØSET: Det e verre enn någen gang, ja.

Foto: Jens O. Kvale / NTB

– Altså, ungane når for tiå, di får altfor mange pressangar.

– Og for dyre pressangar.

– Me va fornøyde bare me fekk ei appelsin, huske eg.

– Eller fekk arva ei hua.

– Eller et par hanskar.

– Eller bare én hanske.

– Me fekk ein hanske på deling, meg og bror min.

– Eg og systerå mi delte ein halve hanske.

– Når eg seie hanske, så va det egentlig bare någe tau te å ha rundt tommelen.

– Tau? Åååå, eg huske at med lengta sånn itte å få någe så flot som tau te å ha på tommelen. Me fekk - i gode år - lov te å sutta på tommelen når det va jul, men bare fram te Sølvguttane hadde sunge «Deilig er jorden»

– Du hadde jaffal tommel. Eg ga min tommel vekk i pressang te far min te jul ett år.

– Fekk han ein heile tommel? Far min fekk bare ein kvarte litlefing, og den va’kje ekta ein gang. Det va egentlig ei gammale litlatå som ein slektning hadde spikka av ein kvist.

– Kvist? Så råflott! Mor mi og far min min delte på et par tånegler te jul, og di måtte me dela 26 syskenbarn..

– Dokk satt såpass i det, ja. Hos oss hadde me ei tånegl på deling i heila bygdå, og halva den naglå va julamiddagen.

– Åååå, julamiddagen. Me drømte om å ha tånegl te jul. Me hadde bare ein gammale hårtust som me sendre rundt som me fekk lukta på. Det va nok for oss.

– Du hadde jaffal nase te å lukta med. Te jul pleide farm min kappa av oss nasen, ein unge kver jul, sånn at bygdå sko ha någe å koga suppa på. Ein nase på 400 liter vann.

– Me drømte om å ha vann te suppa. Me samla fukt heila året i små fingebøl. Te jul samla me de oppi ei fyrstikkeska og ga alt te misjonen.

– Luksus! Kver jul ga far min adle ungane te misjonen, og mor mi.

– Men fortelle du det te ungane i dag...

– ... så tror di ikkje på deg.

– Nå ska di ha iphone og ipad og internett og alt te jul.

– Eg savne den goa, gamla tiå.